Witold Jurasz

  • Logika, którą kierują się niektórzy na Zachodzie każe dostrzegać w obecnej architekturze bezpieczeństwa elementy, które „upokarzają” Rosję. Skądinąd i rewanżyzm Moskwy i reakcja nań ze strony wielu na Zachodzie niepokojąco przypominają zarówno język, jak i praktykę okresu międzywojennego, gdy Niemcy podnosiły, iż zostały upokorzone zapisami Traktatu Wersalskiego, a zwycięzcy, mimo obiektywnej słabości Berlina, szli na ustępstwa wobec Niemiec.

Czesław Kosior

  • Siły Zbrojne Białorusi mają ograniczone możliwości ofensywne. Pełnią przede wszystkim zadania obronne nie tylko dla Białorusi, ale też Rosji. Mogą pełnić rolę pomocniczą w razie ofensywnych działań Rosji przeciwko państwom NATO (potwierdzeniem scenariusz ćwiczeń Zapad 2013).

Krzysztof Rak

  • Euro skażone było rodzajem grzechu pierworodnego. Wspólnej waluty nie oparto na trwałym fundamencie ekonomicznym, a podporządkowano ją kaprysom polityków. Ci w swojej nieodpowiedzialności nie brali pod uwagę ani teorii ekonomicznej, ani kryteriów, które sami sobie narzucili.

Michał Kuź

  • Na wizji polityki zagranicznej w Polsce cieniem kładzie się specyficzna mentalność charakterystyczna dla formacji społecznej nazywanej powszechnie inteligencją. Jej pojmowanie spraw międzynarodowych jest ułomne, ponieważ wykształciła się ona jako elita polityczna narodu bez niezawisłego państwa. Zdobywszy zaś państwo, nie wyrobiła w sobie jeszcze nawyków charakterystycznych dla elit państw dojrzalszych.

Witold Jurasz

  • Z historii relacji Waszyngtonu i Teheranu można wyciągnąć szereg wniosków nt. generalnych zasad rządzących polityką międzynarodową. Niemal każdy można odnieść do polskiej polityki wschodniej. W istocie tekst poniższy nie jest więc tekstem o relacjach USA – Iran, ale o Polsce i o tym czy umiemy w naszej polityce wobec odpowiednio Białorusi i Ukrainy z jednej strony oraz Rosji z drugiej wznieść się ponad poziom emocji i prowadzić politykę, taką jaką prowadzą wielkie narody. Twardą i pozbawioną złudzeń.